«حب الوطن من الایمان»، یعنی محبت به وطن «از» ایمان است، نه این که خودش
ایمان است. کسی به وطنش محبت دارد که ایمان به خدا داشته باشد و معمولاً کسانی که
شعار از «وطن» می‌دهند و ایمانی به خدا و اسلام ندارند، در کوچک‌ترین امتحان‌ها خود
را می‌بازند و برای اندکی منافع بیشتر، زندگی راحت‌تر، دغدغه‌ی کمتر، درگیر نشدن با
مسائل و مشکلات وطن و … قید همه چیز را می زنند. اما آن کسانی که به خدا ایمان
دارند، ایستادگی کرده و با تحمل تمامی مشکلات و حتی استقامت تا پای شهادت، در حفظ و
استیلای وطنشان کوشا هستند.
قرآن راجع به وطن دوستی می‌گوید: «أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِم» (آل‌عمران/۱۹۵)
پیداست علاقه به دیار یك علاقه‌ای است كه وقتی دستش را گرفتی و از وطن بیرونش كردی،
به او ظلم كردی. می‌گوید: «أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِم» اما وطن پرستی مثل بت پرستی
است. وطن دوستی بله، وطن پرستی شرك است مثل بت پرستی ...
منبع: ندای انقلاب
عکسهای بسیار زیبای رز رضوی با لباس عروس